IŻ jest marką motocykli, którą po prostu trzeba znać. Te żywe legendy i wspomnienia radzieckiej myśli konstrukcyjnej były produkowane w latach 1933-2008 w Iżewsku przez państwowe zakłady ZSRR i obecnej Federacji Rosyjskiej. Co wyróżnia IŻ? Sprawdzamy, ile obecnie kosztują!
Choć w ZSRR motocykle były produkowane już na początku XX wieku, to dopiero dziesięć lat później udało się otworzyć masową produkcję. Wynikało to ze zmiany stosunku radzieckich władz do motocykli. Docenili oni jednoślady jako tani i skuteczny środek transportu. Nie bez znaczenia okazał się wybór fabryki w Iżewsku – charakteryzowały się one wysokiej jakości maszynami i liniami produkcyjnymi wykorzystywanymi na potrzeby militarne. Już w 1929 roku, pod okiem Piotra Możarowa, skonstruowano pięć różnych prototypów przyszłych konstrukcji.
Wśród wyprodukowanych maszyn znalazły się motocykle o różnej pojemności. Jednak to najmniejszy z nich, IŻ-4, zwyciężył w zestawieniu z gigantami. Co ważne, motocykl ten został wyposażony w zagraniczną jednostkę napędową. Prace okazały się jednak bezowocne z racji decyzji władz ZSRR o zaprzestaniu eksperymentalnej produkcji radzieckich motocykli.
Pierwsze motocykle marki IŻ zjechały z taśm montażowych dopiero w 1933 roku. Niemniej jednak, w ciągu zaledwie kilku lat, Iżewska fabryka produkowała rocznie kilka tysięcy jednośladów. To wynik nadzwyczaj dobry, biorąc pod uwagę realia XX wieku. Po sukcesie IŻ-7, przyszła kolej na dopracowane w Iżewsku wersje rozwojowe wyposażone we wzmocnione jednostki napędowe – IŻ-8 oraz IŻ-9.
Po świetnych latach przypadających na lata 30., prace inżynierów i pracowników fabryki zostały przerwane przez wybuch II wojny światowej. W listopadzie 1941 roku, w związku z niemieckim atakiem na ZSRR, całkowicie wstrzymano produkcję marki IŻ.
W 1946 roku, dzięki decyzji komisarza przemysłu zbrojeniowego, Dmitrija Ustinowa, z Iżewskich fabryk znów zaczęły zjeżdżać kultowe radzieckie konstrukcje jednośladów. Pierwszym po wojnie projektem został IŻ-350 zbudowany na podstawie niemieckiego DKW NZ 350. Co ciekawe, skompletowanie dokumentacji było możliwe na zasadzie reparacji wojennych. Już w 1948 produkowano tam rocznie ponad 16 tysięcy egzemplarzy.
350-tkę zastąpiła jeszcze bardziej kultowa i uznana 49-tka. Nie bez znaczenia okazał się fakt, że wyprodukowano blisko 500 tysięcy egzemplarzy tego modelu. Kolejne lata charakteryzowały się produkcją maszyn, które nie czerpały z niemieckiego dorobku motoryzacyjnego. Mowa tutaj przede wszystkim o Planetach i Jupiterach, które zawładnęły zakątkami ZSRR na długie dekady.
Koniec lat 80. XX wieku okazał się zgubny dla radzieckiego przemysłu motocyklowego. Ze względu na konkurencję oraz spadek popytu, fabryki IŻ przeżywały poważny kryzys. W końcu, po wielu latach trudności finansowych, w 2008 oficjalnie zamknięto fabryki produkujące te kultowe maszyny. Wraz z tą decyzją zamknięto również niezwykle ważny rozdział w historii radzieckiej i światowej motoryzacji. Nic dziwnego, że nadal nie brakuje chętnych na kultowe produkcje połowy ubiegłego wieku. No właśnie, ile trzeba obecnie wyłożyć za ten spory kawałek historii?
W tym miejscu skupimy się wyłącznie na dostępności i cenach rynkowych największych legend wśród gamy oferowanej przez radzieckie fabryki – IŻ-350, IŻ-49 oraz IŻ-56. Wbrew powszechnej opinii, zaprzyjaźnienie się z tymi modelami nie musi ciągnąć za sobą poważnej inwestycji. Dzisiaj na rynku znajdziesz kilka egzemplarzy w granicach do 10 tysięcy złotych. Warto jednak wspomnieć, że wymagają one kompletnej renowacji i fachowego oka. W przypadku IŻ-tek w lepszym stanie trzeba będzie sięgnąć do kieszeni trochę głębiej. Ceny zaczynają się od 20 tysięcy złotych!
(fot. Andshel / Wikipedia)
